Sernik tradycyjny.

Jakiś czas temu odkryłam w Rumii (miasto koło Gdyni ) rynek ( przy ulicy Dębogórskiej), na którym można kupić produkty, które na myśl przywołają dawne czasy i smaki. Jajka od wolno biegających kurek, mleko, które jeśli zostawimy na zsiadłe przywiedzie na myśl wakacje u wujka na wsi. Masło, które przebija wszystko i naprawdę smakuje jak masło. No i twaróg od pewnej Pani. Jedyny w swoim rodzaju, z którego upiekłam najsmaczniejszy sernik, jaki póki, co w swoim życiu jadłam. Sernik jest typowym klasykiem, ale dobry, świeży, wiejski twaróg to tajemnica jego zniewalającego smaku. Twaróg naprawdę robi różnicę.

Składniki:

500g zmielonego twarogu ( u mnie wiejski, domowego wyrobu)
1 szklanka cukru
1 cukier waniliowy
3 jajka
1 budyń waniliowy
1 łyżka mąki pszennej
1 łyżeczka esencji waniliowej
65g masła
1 szklanka bakalii ( u mnie pół na pół rodzynki i skórka pomarańczowa)

Zmielony ser ( najlepiej trzykrotnie) ucieramy, dodając na przemian po jajku i części cukru. Dodajemy mąkę, budyń, cukier waniliowy i esencję. Miksujemy na średnich obrotach. Masło ( wcześniej rozpuszczone i przestudzone) dodajemy do masy. Dokładnie mieszamy. Dodajemy bakalie i delikatnie razem łączmy. Dno formy ( u mnie tortownica o średnicy 20 cm) wykładamy papierem do pieczenia a boki smarujemy masłem i posypujemy bułką tartą. Ciasto przekładamy do blaszki i pieczemy w piekarniku nagrzanym do 180 stopni około godziny. Studzimy w wyłączonym piekarniku z lekko uchylonymi drzwiczkami, a z formy wyjmujemy, gdy dokładnie przestygnie ( wtedy mamy gwarancję, że nam nie opadnie i będzie z wierzchu idealnie równy). Możemy dowolnie udekorować, ja tym razem podałam go „czystej postaci”, ponieważ polewa tym razem była dla mnie zbędna. Jak to z sernikami bywa najlepiej przygotować go dzień wcześniej, bo następnego dnia jest najsmaczniejszy.

Smacznego :)